Wat kan een vanvoor-in-de-dertiger, braafjes getrouwd met twee kinders, nu voor belangrijks te melden hebben, vraag je je misschien af.
Terecht, de kans is klein dat deze weblog het wereldnieuws zal halen. Als je op zoek bent naar scoops en nieuwtjes, moet ik je dan ook teleurstellen. Het enige dat ik hier te bieden heb is een venstertje, op mijn leven, gedachten enzovoort.

07 november 2007

Bompa

Gisteren moest ik plots denken aan mijn bompa, niet omdat hij eergisteren jarig was, maar wel omdat ik een boek aan het lezen was. Meer uitleg daarover volgt wel. In elk geval leek het mij een mooie gelegenheid om een klein eerbetoon aan mijn zeer geƫerde grootvader op jullie los te laten!

Mijn bompa is 89 geworden, en heeft twee oorlogen meegemaakt. De eerste zijn ze speciaal voor hem gestopt (of dat is toch de running joke in de familie) en de tweede heeft hij grotendeels in Frankrijk doorgebracht, op de vlucht voor legerdienst en dwangarbeid. Daarover kan hij trouwens geweldig vertellen. Op een mooie dag ontmoette hij mijn grootmoeder, trouwde ermee en ze kregen uiteindelijk 6 kindertjes. Als vader heeft hij zeker en vast fouten gemaakt, waarmee sommigen van zijn kinderen het nog steeds moeilijk hebben om het hem te vergeven, maar zolang ik mij kan herinneren is hij een liefdevolle en rechtvaardige grootvader geweest.

Ik heb van hem geleerd hoe schoon en onverzettelijk een geloof kan zijn, hoeveel houvast je kan hebben aan iets eenvoudigs en toch zoiets complex als een geloof. Ik heb enorm veel bewondering voor dat soort van geloven, de twijfel voorbij zijn.

Als de liefde voor boeken, taal en lezen een generatie overslaat dan weet ik meteen waar ik ze vandaan heb, zo zei hij me nog niet zo lang geleden dat hij begonnen was in een boek van Herman Brusselmans, maar dat maar niets vond. Tom Lanoye kon hem daarentegen wel bekoren, wat toch enigszins verbazingwekkend is voor een man van zijn leeftijd. Wat hij schreef stond hem niet zozeer aan, maar hij was gefascineerd door de manier waarop Lanoye schreef, hoe hij de dingen verwoordde. Mooi vind ik dat.

Hij heeft niet het eeuwig leven, en daar is hij allerminst rouwig om, maar (melig!!!) mijn herinneringen aan hem zijn talrijk. Toch had ik daar nog heel graag een jaar of 30 aan toegevoegd, als't niet geeft.

1 Comments:

At 18:08, Blogger Tigra said...

out-dated?

 

Een reactie posten

<< Home